Bij die nieuwe soorten zitten enkele zeer opvallende namen. Zo is er dus de Japanse twitter mijt, een nauwelijks 0,5 millimeter grote mijt die door fotograaf en natuurliefhebber Takamasa Nemoto ontdekt werd aan een scheepswerf in het Japanse Honshu. Omdat hij die dag weinig vis had gevangen, besliste hij de mijten die rondkropen op de werf te fotograferen en op Twitter te plaatsen. Een Japanse mijtenonderzoeker zag de beelden en kwam na verder onderzoek tot de conclusie dat het ging om een nieuwe, nooit eerder beschreven soort.
Ook staat er een nieuwe walvissoort op de lijst: Ramari’s Spitssnuitdolfijn. Het 5 meter lange zeezoogdier werd ontdekt door de plaatselijke Ngāti Māhak stam, nadat een exemplaar dood was aangespoeld aan de westkust van het zuidelijk eiland van Nieuw-Zeeland. Met de naam wordt hulde gebracht aan Ramari Stewart, de eerste inheemse vrouw die een nieuwe walvissoort ontdekt. ‘Ramari’ betekent bovendien «een uitzonderlijke gebeurtenis» in Te Reo, de taal van de Maori.
Daaraast is er ook nog de Quarantaine garnaal, die sponzen en zakpijpen bewoont omdat die een uitstekende schuilplaats vormen tegen predatoren. Met de naam verwijzen de onderzoekers naar de leefomgeving van de garnaal, maar ook naar de quarantaineperiode die wegens de coronacrisis van kracht was toen de publicatie over de soort plaatsvond.
Andere opmerkelijke nieuwe namen zijn nog de Jura Varkenssnuit Brokkelster, de Ballon Rugzakzeepissebed, de mandvormige coccolithofoor van Winter, de Keizerlijke Dumbo Octopus en de enorme Yokozuna Sumo gladkopvis, die vernoemd werd naar de Japanse sumoworstelaars.
De oceaan vormt een van de laatste, nauwelijks ontdekte gebieden op aarde. Er bevinden zich naar schatting nog zowat 1,5 miljoen niet ontdekte soorten in de wereldzeeën.