Het zwart gat Sagittarius A* bevindt zich in het centrum van onze Melkweg op 27.000 lichtjaar van ons. Zwarte gaten, waarvan het bestaan door Albert Einstein werd voorspeld, zijn objecten van extremen. Het zijn overblijfselen van ontplofte sterren, super- of hypernova’s. Als de kern van die ster meer dan ongeveer 5 keer zo zwaar is als de Zon implodeert de kern van de ster uiteindelijk tot een zwart gat.
De massa van een zwart gat is zo sterk samengeperst dat er niets aan zijn enorme hoge aantrekkingskracht ontsnapt, ook licht niet, in welke golflengte dan ook. Vandaar de naam «zwart gat». Daardoor is het object zelf niet te zien, maar alleen de straling eromheen. Het ding slokt verder alle materie in de omgeving op waardoor de massa en dus ook gravitatie of zwaartekracht nog stijgt. Het zwart gat kromt de ruimtetijd en verhit omringend materiaal tot superhoge temperaturen.
Driehonderd mensen, één foto
Om de foto te kunnen maken werd gebruikgemaakt van de Event Horizon Telescope. Het beslaat een netwerk van acht radiotelescopen op vier continenten - waaronder de ALMA en de Apex van de Europese Zuidelijke Sterrenwacht ESO - en meer dan driehonderd mensen, om aldus gecombineerd een supertelescoop te scheppen waarvan de diameter zo groot is als die van onze planeet. Ter vergelijking: zo moet het mogelijk zijn vanuit een café in Parijs een krant in New York te kunnen lezen, zegt de ESO.
Hoe moeilijk het was om de foto te maken, blijkt uit het feit dat de getoonde foto gebaseerd is op waarnemingen uit 2017. Het duurde dus liefst vijf jaar voordat de foto kon worden gepresenteerd.
Drie jaar geleden maakte de Event Horizon Telescope ook al de allereerste foto van een zwart gat in onze kosmos.
Tweede foto van zwart gat
Drie jaar geleden maakte de Event Horizon Telescopeook al de allereerste foto van een zwart gat in onze kosmos. Het ging dan om een foto van een zwart gat in het centrum van sterrenstelsel Messier 87 op 50 miljoen lichtjaar van ons.