In 2017 keken de bewoners van het dorpje Tampico, gelegen aan de Golf van Mexico, vreemd op toen er plots kleine visjes op het droge verschenen. De lokale bevolking sprak van een vissenregen en zag de (eetbare) vissen als een ware zegen. De civiele bescherming had er een andere verklaring voor. Zij vertelden dat weersfenomenen zoals tornado’s en orkanen, die aangestuurd worden door een harde wind, een school vissen opzuigen en ergens anders laten neervallen. Niet enkel Mexico kent vissenregen, al tientallen jaren viert een klein Hondurees boerenstadje een festival om de vissenregen te eren. De inwoners van het stadje vertelden aan The New York Times dat de krachtige regenbuien een grote hoeveelheid vis meebrengen en dat het voor veel mensen in het binnenland de enige kans is om zeevruchten te eten.
Op een vroege ochtend in 1969 in Florida werden mensen wakker van het geluid van honderden golfballen. Tot ieders verbazing kwamen ze zonder meer uit de lucht gevallen. Het mysterie werd alleen maar groter toen bleek dat geen van de lokale golfbanen ballen misten. Er kwam nooit een precieze verklaring maar experten geloven dat een passerende tornado golfballen opschepte die door golfers in het water waren geslagen.
In minder dan 10 jaar tijd regende het verschillende keren op verschillende plekken letterlijk geld. Zo regende het in 2015 voor honderdduizenden euro’s dirham-geld uit de Verenigde Arabische Emiraten boven Koeweit. In Servië morste in 2018 een vliegtuig goud en diamanten over de landingsbaan van de luchthaven. Indianapolis kreeg in 2017 te maken met een soortgelijk fenomeen, toen een elektricien merkte dat er voor ongeveer 2000 dollar aan biljetten van het dak waaide waar hij aan het werken was. Soms, zoals in het geval van Koeweit en Indianapolis, werd de herkomst van het geld nooit achterhaald, waardoor bewoners en politie zich tot op de dag van vandaag in de haren krabben.
Logischere bezoekers van de ruimte zijn de talrijke satellieten. Zij verliezen vaker dan gedacht onderdelen of tuimelen naar de aarde nadat ze uit hun baan raakten. Enkele jaren terug viel een heel ruimtestation naar beneden nadat het koers verloor. Tiangong-1 bezorgde experten tijdelijk koppijn maar al snel bleek dat er geen gevaar zou zijn. Wanneer een ruimtestation naar beneden valt, overleven ze de terugkeer in de atmosfeer niet. Ze versplinteren in stukken. Die brokstukken worden, wanneer dat lukt, naar de begraafplaats voor ruimtevaartuigen in de Stille Oceaan gestuurd. Hetzelfde gebeurde met Tiangong-1. De Amerikaanse non-profitorganisatie dat advies biedt over aspecten van ruimtemissies, The Aerospace Corporation, bevestigde dat er geen reden tot paniek was: de kans dat ruimteafval mensen zou raken is ‘ongeveer een miljoen keer kleiner dan de kans dat je de loterij wint’.