Tot die vaststelling kwamen Chinese wetenschappers nadat ze fossielen van meer dan 17 miljoen jaar oud ontdekten in het noordwesten van China, in 1996. De oergiraf die ze daar vonden noemden ze de Discokeryx xiezhi, naar een mythisch figuur dat wat op een geit leek uit Chinese legendes. Uit de beenderen bleek dat die oude giraffen geen zo’n lange nek hebben. Wel bleek de oergiraf een ware vechtersbaas te zijn, met een stevige schedel en een erg complexe nekstructuur.
Evolutie
Tijdlang was er een vermoeden onder wetenschappers dat de oergiraffen evolueerden naar giraffen met een lange nek om van de bladeren aan de hoge bomen te kunnen eten. Maar nu blijkt dat die lange nek voor meer dan enkel dat dient: mannelijke giraffen verleiden er vrouwtjes mee, en gebruiken de nek om mee te vechten. Het mannetje met de langste nek is dan ook doorgaans de leider van giraffenkuddes, net omdat hij met zijn extra lange nek, extra veel schade aan zijn tegenstanders kan aanrichten. Dat vinden vrouwtjes op hun beurt dan weer erg sexy, waardoor zij liever paren met giraffen met lange nekken. Op die manier zouden giraffen geëvolueerd zijn tot de fascinerende dieren die we vandaag kennen, met nekken van 2 tot 3 meter.