In haar doctoraatsonderzoek ‘When chopsticks meet forks: A linguistic landscape study on Chinese communities in multilingual Antwerp and Brussels’ onderzocht Guo hoe Chinese winkels en ondernemingen geschreven teksten en visuele middelen gebruiken in hun advertenties of uithangborden. Meteen merkte ze een verscheidenheid op, soms zelfs binnen verschillende buurten in de stad. De verklaring hiervoor vindt de onderzoekster in de verschillende migratiegolven van de Chinezen die naar België kwamen.
Migratiegolven
«Tijdens de eerste migratiegolf, vanaf de jaren vijftig en zestig, waren dat vooral Cantoneestaligen uit het zuiden van China, die in meerderheid in Antwerpen terecht zijn gekomen en in diezelfde periode over de hele wereld zijn uitgezwermd. Zij gebruikten eerder de traditionele Chinese karakters», verklaart Guo. «De Chinezen die in Brussel terechtkwamen, vooral op het einde van de vorige eeuw, waren veeleer afkomstig uit de regio’s rond Shanghai en Hongkong. Ze vestigden zich in de Dansaertwijk waar het onroerend goed toen nog erg goedkoop was. Zij gebruikten meer vereenvoudigde karakters», legt ze uit.
In Brussel kregen Chinese handelszaken meer Frans klinkende namen die met Chinese karakters zo goed mogelijk werden nagebootst. Het Chinees werd met andere woorden ‘geromaniseerd’, en dat is best eigenaardig volgens de onderzoekster.