Sinds 2020 voeren onderzoeksteams van de KU Leuven en UCLouvain Cirtes, samen met de Koning Boudewijnstichting, metingen uit naar het aantal dak- en thuisloze personen. In verschillende steden en regio’s, waaronder Leuven, Gent, Luik, en de regio Limburg, werden mensen zonder vaste verblijfplaats geteld. Op basis van die tien tellingen, die ruim de helft van de Vlaamse bevolking dekken, is een extrapolatie voor Vlaanderen gebeurd.
Zo komen de onderzoekers op 19.547 mensen die dak- of thuisloos zijn. Voor die groep wordt een brede definitie gehanteerd: het gaat niet enkel om mensen die op straat slapen, maar ook om personen die in kraakpanden verblijven, mensen die in noodopvang of andere opvanginitiatieven zitten, mensen die uit hun huis dreigen gezet te worden of mensen die bij vrienden of familie wonen.
«Het hoge aantal kinderen is opvallend»
Onder de groep van dak- en thuisloze personen in Vlaanderen is 41 procent jonger dan 30 jaar. Eén op de drie is vrouw, en ruim één op de vier (5.707) is minderjarig. «Het hoge aantal kinderen is opvallend», zegt onderzoeker Koen Hermans (KU Leuven). «Zij groeien op in onzekerheid en precaire situaties».
Vlaams minister voor Armoedebestrijding Benjamin Dalle (CD&V), die het onderzoek liet uitvoeren, noemt het hoge aantal minderjarigen «bijzonder choquerend». «Elke dak- of thuisloze persoon is er een te veel, maar voor jongeren en kinderen is de impact nog groter», zegt Dalle. «Het is een aanslag op hun toekomst.»
Alles wat je echt wilt weten vind je op Metrotime.be