Shanda Parish verloor haar moeder en vader, allebei zeventigers, in juli aan het coronavirus. Haar ouders, die niet gevaccineerd waren, raakten besmet toen ze een schoolreünie bijwoonden. Ze stierven enkele dagen na elkaar. Het laatste wat Shanda van haar vader hoorde was een voicemail die hij voor haar insprak in het ziekenhuis en waarin hij duidelijk naar lucht hapte. «Het klinkt niet eens menselijk. Ik luister er niet graag naar, maar ik kan het niet verwijderen», vertelt ze daarover in Metro UK.
Boze vrienden
De entourage van Shanda is boos op haar omdat ze niet begrijpen dat haar ouders niet gevaccineerd waren en zij hen niet aangemoedigd heeft om dat wel te doen. Ze benadrukt dat het hun keuze was en dat ze geen spijt heeft van hun beslissing. «Wij zijn niet verantwoordelijk voor hun dood, maar sommige mensen wrijven ons aan dat het onze schuld is dat ze overleden zijn. Niemand mag je schuldig laten voelen over iemands overlijden», klinkt het.
Geen vertrouwen in vaccin
Shanda vindt het jammer dat ze in quarantaine zat toen haar ouders ziek werden. Ze heeft kanker en moest in quarantaine ter voorbereiding van haar behandeling. Daardoor kon ze haar ouders niet vroeger naar het ziekenhuis sturen. Ondanks het overlijden van haar ouders weigert ze zich te laten vaccineren omdat ze geen vertrouwen heeft in een nieuw vaccin.
Frustratie
Haar broer, David Herring, vertelt een ander verhaal. «Ik ben boos en gefrustreerd. Gezien hun leeftijd en gezondheidstoestand moesten ze al heel vroeg gevaccineerd zijn. Maar dan hoor je hun vrienden onzin uitkramen over ontvolking en computerchips», zucht hij. David kon zijn ouders niet overtuigen om zich te laten vaccineren, maar doet er nu alles aan om ervoor te zorgen dat de rest van zijn familie wél voor de prik kiest.