Vorige week zei Gert Verhulst in De Morgen dat «Anuna De Wever Groen heeft kaalgeplukt bij de vorige verkiezingen» en dat haar «klimaatmarsen overdreven en een vergiftigd geschenk voor die partij waren». De 20-jarige klimaatactiviste pikte die kritiek niet en trok naar Twitter. «Een oude witte hetero man die de klimaatcrisis compleet minimaliseert en een mening geeft over iets waar hij totaal géén kennis over heeft. What else is new?», schreef ze.
Verontwaardiging
Die reactie lokte heel wat verontwaardiging uit, niet in het minst bij Staatssecretaris voor Asiel en Migratie Sammy Mahdi (CD&V). «Onverdraagzaamheid verschijnt in vele gedaanten. Kunnen we stoppen met de mening van een persoon te herleiden tot leeftijd, huidskleur, geaardheid en geslacht? Is dat zo moeilijk?», tweette hij daarover.
Ongenuanceerd debat
Vandaag kwam De Wever terug op die heisa om duidelijkheid te brengen. Ze verontschuldigt zich niet voor haar woorden, maar geeft toe dat het om een opwelling ging op het verkeerde moment. «Aangezien deze heisa al te lang duurt, besloot ik iets neer te schrijven. Niet om het debat op te wakkeren, maar het te laten rusten. Ik was boos. Voor de zóveelste keer moest ik iets incasseren zonder tegenwoord. En het ‘niet aan mijn hart laten komen’. Als gevolg tweette ik een ongenuanceerd bericht over een onderwerp dat véél groter is dan een twitterdebat. Vind ik dat dit onderwerp relevant is? Ja. Maar dat was de foute manier en moment om het aan te brengen.»
«Dit is natuurlijk veel algemener en groter dan een reactie op één artikel. Dit gaat over privilege en verantwoordelijkheid en het is een énorm belangrijk onderwerp dat niet genoeg wordt aangehaald. Maar dat debat moet niet over iemand op Twitter gevoerd worden. Een les voor mij. We zeggen allemaal wel eens dingen uit frustratie en woede. Ik bewonder diegenen die daar vrij van zijn. En als gevolg heeft het een heel ander, ongenuanceerd debat gestart over iets waar ik totaal niet op doelde. Maar het zij zo. Ik hoop dat dit wat duidelijkheid schept.»
Geen excuses
«Ik vind het eerlijk best moeilijk om een bericht te schrijven waarin het niet lijkt alsof ik me verontschuldig, rechtvaardig of verdedig. Moest ik elke keer op zo’n dingen ingaan, dan zou ik niets anders meer doen. Het heeft me ook enorm verbijsterd hoe drie zinnen in een tweet zo’n ongelofelijk effect hebben, aangezien ik dit dagelijks op Twitter zie. Maar ik ga hier niet over zeuren, want ik weet nu eenmaal hoe een leven als activist eruitziet en de hoeveelheid weerstand, onbegrip en bakken haat dat met zich meebrengt.»
«Nu moet ik terug aan de slag. En aan de kranten, laat dit nu niet extra olie op het vuur zijn, maar een einde aan een online heisa die al te lang duurt. We hebben een klimaatmars te organiseren», schrijft ze.